خوش تیپ:

باشگاه کشتی بودیمکه یکی از بچه ها به ابراهیم گفت:«ابراهیم جون،تیپ و هیکلت خیلی جالب شده.توی راه که میرفتی دو تا دختر پشت سرت بودند و همش از تو حرف می زدندشلوار و پیراهن خوشگل هم که پوشیده بودی،ساک ورزشی هم که دستت گرفتی کاملا معلوم بود که ورزشکاری.»ابراهیم خیلی ناراحت شد رفت توی فکر.اصلا توقع همچین چیزی رو نداشت.جلسه بعد که ابراهیم را دیدم خندم گرفت.پیراهن بلند پوشیده بود و شلوار گشاد.به جای ساک هم یک کیسه گرفته بود دستش.همه گفتند:« تو هم آدم عجیبی ها ابراهیم!ما میایم باشگاه که خوش تیپ بشیم،بعد لباس تنگ بپوشیم، بعد تو این جوری میای باشگاه؟ابراهیم هم اصلا اهمیت نمی داد و به بچه ها توصیه می کرد:«ورزش اگه برای خدا باشه ،عبادته.به هر نیت دیگه ای که باشه،فقط ضرره.

قسمتی از زندگی شهید ابراهیم هادی 

 ثواب یا گناه:

وقتی از چیزی ناراحت می شدبا هیچ کس حرف نمی زد و فقط سکوت می کرد.یک روز که از نماز جمعه برگشت دیدم خیلی ساکت.پرسیدم:«داداش اتفاقی افتاده؟ ناراحت به نظر می رسی؟»

با همان حجب و حیای همیشگی گفت:«کاش خانم ها بیش تر مراقب حجابشون بودند.امروز پرده ی قسمت زنانه کنده شد منم یک لحظه بی اختیار چشمم به قسمت خواهران افتاد. خانمی بود که روی سرش هیچ حجابی نداشت.اگه بیشتر مراعات می کردند ثواب نماز ما همبا گناه آلوده نمی شد.

قسمتی از زندگی شهیدعلی ماهانی

کوچه بی انتها

از یک محله به مدرسه می رفتند اما از دو مسیر متفاوت.هر چه دوستش اصرار می کرد که بیا از همین کوچه برویم،قبول نمی کرد.

می گفت :«این کوچه مدرسه دخترانه.من نمیام . معلوم نیست این کوچه به کجا ختم میشه».

قسمتی از زندگی شهید علی صیاد شیرازی

دفتر چه سفید

دفترچه کوچکی همیشه همراهش بود.بعضی وقت هابا عجله از جیبش در می آورد و علامتی در یکی از صفحاتش می گذاشت.می گفت:« اشتباهاتم را توی این دفترچه می نویسم».

برایم عجیب بود محمد رضا- اسوه اخلاق و تقوا ی بچه ها – آنقدر گناه داشته باشدکه برای کم کردنش مجبور باشد دفتری کنار بگذارد.چند روز قبل شهادتش به طور اتفاقی دفترچه اش را نگاه کردم.خوب که ورق زدم دیدم بیشتر صفحات دفتر، مثل قلب خود محمد رضا سفید سفید است.

قسمتی از زندگی شهید نوجوان محمد رضا ایستان

یا اباصالح المهدی ادرکنی

پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:«برترین اعمال امت  من انتظار فرج است»

یقینا انتظاری که آقا رسول الله(ص)آن را برترین اعمال امت خود می دانند نمی تواند امری فرعی،  ساده ،پیش پا افتاده باشد    این که مثلا ما هر روز بعد نماز عجل ولیک الفرج بگوییم و صبح های جمعه به دعای ندبه برویم.چرا!! این هاهمه برای ظهور سرور و منجی ما لازم است  اما مسلما این ها اعمالی نیستند که رسول اکرم (ص) از آن به برترین اعمال یاد کرده اند.

نگاه عامیانه:نگاه عامیانه یعنی نگاه سطحی به مفاهیم و مسائل عمیق داشتن،وبه اندک آگاهی درباره ی هر چیز اکتفا کردن.نگاه عامیانه یعنی پردازش اطلاعات اندک،و افزایش غیر واقعی و خیال پردازانه ی آنها.نگاه عامیانه یعنی هرچه شنیدن را پذیرفتن و از زبان مردم درس گرفتن و باب شدن استنباط بی استدلال.هر یک از این ویژگی ها می تواند به تنهایی مقدمه یا نتیجه  یک نگاه عامیانه باشد.

ترویج یک نگاه عامیانه:

ترویج یک نگاه عامیانه می تواند عوامل متعددی داشته باشد.یکی از این عوامل به ذهن نشستن راحت تر نگاه عوام، نسبت به نگاه ژرف و عمیق  است که از پیچیدگی های خاصی برخوردار است و درک آن دشوار.

یکی دیگر از عوامل ترویج نگاه عامیانه این است که این نوع نگاه بیشتر با اهواء نفسانی تطبیق دارد. هوای نفس انسان را به صورت پنهان یا پیدا اندیشه انسان را به همراهی و حتی دفاع از سخن غلط وا میدارد.

گرچه در میان همین نگاه های عامیانه ،آگاهی های درست بسیاری نیز وجود دارد که هر کدام به گوشه ای از حقایق اشاره میکند ،اما مشکل اینجاست که اگر انسان گوشه هایی از حرف های راست را بگیرد ،اما تحلیل درستی از آن  نداشته باشد دچار برداشت غلط و عوام زدگی قرار خواهد گرفت.

آثار سوء عوام زدگی:

عوام زدگی آثار سوئی به دنبال دارد .از جمله ی این آثار می توان به فراهم شدن  زمینه ی انحراف و تحریف اشاره کرد و یکی دیگر از آثار سوء آن این است که موجب بیزار شدن کسانی خواهد شد که با دقت و موشکافی برخورد کرده و ضعف عای نگاه عامیانه  را به سرعت در می یابند.علاوه بر آن نجات بخش نبودن و بی ثمر بودن اندیشه های حیات بخش ،در اثر پدید آمدن و گسترش یک تلقی عامیانه،غیر قابل انکار است.

نگاه عامیانه به منجی:

خظر و آسیب نگاه عامیانه آنگاه مشخص می شود که به موضوع کلیدیو مهم منجی میرسد.و این موضوع به دلیل ابهامات فراوانی که دارد یکی از رایج ترین مسائل موجود در بین ملت هایی به شمار می آید که به ظهور منجی معتقد هستند.و این موضوع نه تنها قابل تحمل نیست بلکه میتواند به موضوع انتظار و مهدویت لطمه ی جدی وارد کند.

نگاه عامیانه به منجی در بیشتر ادیان این گونه است که شخصی  سوار بر مرکبی خواهد آمد و با نیروی اعجاب انگیز خود و بدون نیاز به مردمی آگاه و همراه تمام دنیا را از ظلم و جور نجات  میدهد و زندگی رویایی و شیرین را  برای آنها به ارمغان می آورد و همجنین  ظهور این منجی نیاز به فراهم آوردن هیچ مقدماتی را ندارد و یا اینکه  ما نبازبه هیج درکی از ساز و کار نجات بخش منجی نداشته باشیم. این ها همه و همه نگاه های عامیانه ای است که می توانند در بحث پیچیده و دشوار منجی وجود داشته باشد.

وقتی به مجموعه ی منتظران  می نگریم ، مشاهده می کنیم که کم نیستند  کسانی که درایت لازم را نسبت به منجی ندارند.همین موضوع موجب اشتباهات فراوانی در عملکرد امروزی آنها  به عنوان منتظر می شود . طبیتا این اشتباهات ، نه تنها فرج را جلو نمی اندازد  و انتظار را ثمر بخش نمی سازد بلکه  چه بسا موجب  عقب افتادن فرج هم بشود.

انسان دردمندکه تمام  راه های نجات را بسته می بیند و توانایی حل مشکلات خود را ندارد چاره ای ندارد جز آن که دل به روز هایی ببندد که  بتوانند او را به منجی امیدوار کنند.طبیعی است درچنین فضایی بازار سطحی نگری ها و گمانه زنی های عوامانه  هم گرم می شود.

درحالی که برای فرج و یا حتی نزدیک شدن آن اول باید از شر همین گمانه زنی های عوامانه خلاص شد و این مقدمه  تغییر وضعیت و نجات است واین خواسته ی خداوند است که انسان ها با اعمال آگاهانه ی خود به تغییر بسند و ما در آیه 11سوره ی رعد می خوانیم که خداوند می فرمایند:«ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم،خداوند سرنوشت هیچ قوم(وملتی) را تغییر نمی دهدمگر آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند».

قیامی خارج از سنتهای الهی:

بخشی از نگاه عامیانه به منجی به آن جایی محدود می شود، که گویا این قیام قیامی خارج از سنت ها و قوانین حاکم در طول تاریخ انجام می پذیرد.در حالی که این سنت ها هیچگاه دچار هیچگونه تغییر نشده اند.خداوند درآیه ی 43 سوره ی فاطرمی فرماید:«فلن تجد لسنت الله تبدیلا ولن تجد لسنت الله تحویلا،هرگزبرای سنت الهی تبدیل نخواهی یافت،و هرگز برای سنت الهی تغییری نخواهی یافت».مثلا وقتی می گوییم امام زمان می آیند و اوضاع را درست می کنند طوری تصور می شود که گویی این اصلاح اوضاع خارج از تمامی قوانین حاکم بر عالم هستی می باشد.

اگر منجی خارج از این قوانین عملیات نجات را انجامبه انجام برساندنقش آگاهی و اراده ی انسان ها در سعادتشان در نظر گرفته نشده استو ارزش سنتهای الهی و اساسا ارزش حیات بشرو این همه امتحانات و شکست ها و پیروزی ها زیر سوال خواهد رفت.

در این صورت نه مسئولیتی در ایجاد مقدمات فرج به عهده ی ما قرار میگیرد و نه مسئولیتی پس از آن بر عهده ی ما خواهد بود. چون قرار است که یکی بعد از ما بیاید و اوضاع را بدون بر عهده گذاشتن مسئولیتی برعهده ی دیگران اصلاح کند.و شاید این تصور غلط هم به وجود آید که یاران حضرت هم خارج از حیاط ما زیست می کنند.و موجوداتاز ما بهترانی هستند که با نیروی خارق العاده ی خود جهان را پر از عدل و داد می کنند.در نتیجه امام با 313نفر همه ی مردم را حتی به جور هم که شده به راه حق در آورده و در این میان هیچ اراده و عظمی  برای دیگر انسان ها نیاز نیست و وهمه  ی انسان های بی لیافت هم می توانند سعادت مند شوند و ابرفرمانده و تعدادی یار وفادار برای این کار کافی است.

این ها همه این معنی را می دهند که حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)با یک نگاه و اراده ی معنوی  موجب می شوند که همه ی آدم ها احساس خوبی پیدا کنند و مثلا همه  بی مقدمه بگویند:«چه احساس خوبی برای نماز خواندن دارم»البته نگاه معنوی حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) معجزه خواهد کرد اما این کاری بود که حضرت محمد(ص)خیلی بهتر می توانستند آن را انجام دهند.

به هر حال نگاه عامیانه به ظهور ،و تصورایتکه مسئله ی ظهور چیزی خارج از سنن الهی خواهد بودمطلبی است که ائمه به شدت آن را نفی کرده اند و با آن مقابله مکردند.

حکومت متکی به شمشیر:

بعضی براین عقیده اند که زمانی که حضرت می آیند همه چیز را با شمشیر حل می کنند ،البته در این که حضرت در جریان ظهور از شمشیر استفاده می کنند حرفی نیست اما انجام هر کاری  مقدمه ی خاص خود را می طلبد.حضرت علی (ع) زمانی کهه درکوچه دست ایشان را بستند مسلما توانایی استفاده ازشمشیر را داشتند ولی به دلیل نبودن مقدمات  آن را به کارنگرفتند. یکی از مقدماتی که در زمان ظهور فراهم می شود «اتمام حجت»و«روشن بینی »مردم است که در آن زمان به قدر کافی فراهم خواهد بودوقتی استفاده از شمشیر با شرایط و لوازم خاص خودش درک شود این نگاه عامیانه جای خودش را بهسعی و تلاش برای فراهم آوردن آن شرایط خواهد داد.

اگر استفاده از شمشیر بدن استفاده از قواعدش بیان شود چهره ای که دشمنان حضرت دردل مردم ازحضرت به نمایش میگذارند ،چهره ی یک حاکم ستمگر و ظالم است که فقط برای جنگ و خونریزی آمده است .

چندی پیش در یک دبیرستان دخترانه طی تحقیقی که انجام شد حدود 75درصد دانش آموزان تصور می کردند که حضرت فقط می آیند برای گردن زدن . از افراد گناه کار گرفته تا همه ی دشمنان خود را گردن می زنند .این تصور غلطی ست که در بین جوانان ما شایع شده است و سبب ترس نسل جوان از ظهور حضرت شود.

در واقع زمانی که اتمام حجت انجام شد و ظالمان و ستیزه جویان دست از ظلم . ستیز خود بر نداشتند دیگر نیاز به صلح و مبادرت نیست و معصوم برای مجازات مستکبران و ستیزه جویان حکم طادر می کند در این جا وقتی ما این را می شنویم آرامش می یابیم و ظالمان نیز چاره ای جز تسلیم و تمکین ندارند.

علاقه عاشقانه:

عشق در لغت به معنی علاقه شدید به افراد یا اشیای عرفانی و معنوی است.در واقع عشق را نمی توان به علاقه به مادیات ویا حتی به روابط عادی نسبت داد.

یکی از بهترین کاربرد های این لفظ،علاقه ی شدیدی است که می توان به امام زمان (ارواحناله الفداء)داشت.همه ی ما نیازمندیم به کسی در زندگی عشق بورزیم و چه کسی بهتر از شخصی که، نمی توان به کسی جز او علاقه ی قلبی داشت و نمی توان او را شناخت و به او عشق نورزید. اگر هم ما عشق امام زمان (عج) را در دل نداریم مسلما مشکل از عاشق است نه معشوق .

انسان وقتی به کسی عشق می ورزد سعی می کند خود را نیز شبیه او کند.ما نیز برای داشتن عشق به امام زمان (عج)نیاز به معرفت ،عمل صالح و ایمان قاطع داریم.پس چون عظم عاشق شدن می کنیم و از خود، انتظار علاقه عاشقانه نشان می دهیم مجبوریم به تقویت این عشق بپردازیم وعلم و عمل کافی برای این منظور را به دست آوریم.

ما ابله نیستیم تا به کسی این گونه عشق بورزیم .کمبود محبت هم نداریم تا فریب علاقه های اندک را بخوریم و آنها را زیاد تصور کنیم.پس عشق به سادگی به دست نمی آید .روشن است  که یکی از مهم ترین  راه های عاشق شدن یافتن معشوق دلبری است که لایق عشق ما باشد.خداوند برای این منظور چاره ای اندیشیده است و آن آفریدن موجود نازنینی به نام «امام» است که ما به آن عشق بورزیم.و این یکی از خاصیت های مهم امام است.امامی هم که در طول زندگی ما در غیبت به سر می برد سرشار از ویژگی هایی است که عشق و محبت ما را هر لحظه نسبت به خود افزون تر می کند.اگر ما تمام جملات و نامه هایی که در طول تاریخ در بین لیلی ها و مجنون ها بوده را با دعای ندبه مقایسه کنیم خواهیم دید که بلند ترین مضامین آنها نیز به گرد کلمات عاشقانه ی این دعا نمی رسند.

                                                                       «بر گرفته از کتاب انتظار عامیانه ،عالمانه،عارفانه استاد علیرضا پناهیان»